Bu yaşıma kadar hayatımda unutamadığım birkaç anım olmuştur. Bunlardan biriside ilkokula başlayacağım zaman yapılan okul alışverişimdir. Şimdi birçok okulda birçok öğretmen alınacaklar listesini kendisi hazırlayıp velilere veriyor. Fakat daha öncesinde okul alışverişi haftalar öncesinden yapılır ve çocuklar okul açılıncaya kadar bu eşyalara dokunmazdı. Bu yüzdende eşyaların kıymetini iyi bilirdi.
Okul alışverişim yapılacağı zaman mağaza mağaza dolaşmıştık girmediğimiz kırtasiye kalmamıştı. Mağazalar tıklım tıklımdı. Çocuklar neredeyse tüm önlükleri denerdi. Bende deneyerek en beğendiğimi almıştım. Tabi birde cebine güzel bir mendil seçmiştik. Yeni alınan mendillerdeki tekstil kokusuna bayılır zaten.
En güzeli ise kırtasiye alış verişi. Süper kahraman desenli kalemler, kokulu silgiler, figürlü kalem tıraşlar hepsi birden beli al dercesine parlıyorlardı. Farklı şekillerde mataralar, beslenme çantaları ve sırt çantaları birbirinden güzeldi. Birkaç defter alınırdı ilk etapta. Gerisini yine derslere göre öğretmenler isterdi. Türkçe sözlük, imla kılavuzu, cetvel vesaire aletler en küçüklerinden seçilirdi. Makas bant ve çeşitli el işi malzemeleri rengârenk ve oyuncak figürlü olurlardı.
O zamanlar telli defterler çok sık kullanılmazdı. O yüzden alış verişin en güzel anı kaplık seçimi olurdu. Bin bir çeşit kaplık içinde çocuklar yalnızca sevdikleri süper kahramanın olduğu kaplıkları beğenirdi. İlkokula başlarken sanki kuralmış gibi tüm çocuklara kundura alınırdı.
Okulun ilk gününe kadar eşyaların hiç biri kullanılmaz fakat her gün tekrar tekrar incelenirdi. Çocuklar eşyaları kullandığının hayalini kurardı. Okulun ilk günü ise hiçbir eşyaya gerek olmamasına rağmen alınan ne varsa öğrenciyle birlikte okula giderdi.
Günümüzde böyle değil maalesef. Çocuklar okul alışverişi yapmaya gitmiyor bile. Aileler hallediyor her şeyi. O yüzdende bu sevinci yaşayamıyorlar. Belki de bu yüzden eskisi kadar eşyaların kıymetini bilmiyor çocuklar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder